Pytanie: Jak wyliczyć płacę na 1/4 etatu, 752,50 zł.? Proszę o podanie na przykładzie. Czy składkę zdrowotną się odlicza od podatku? Pozostało jeszcze 96 % treściAby zobaczyć cały artykuł, zaloguj się lub zamów dostęp. Uzyskaj dostęp do Portalu FK a wraz z nim: Jeśli posiadasz konto - zaloguj się Jeśli nie posiadasz pełnego dostępu do portalu, możesz wykupić dostęp jednorazowy do wybranego dokumentu. PayU » zł netto ( zł brutto) Autor: Mariusz PigulskiSpecjalista w zakresie kadr i płac. Autor licznych opracowań i publikacji z zakresu kadr, rozliczania wynagrodzeń, składek ZUS oraz podatku.
Do dnia 10 kwietnia 2020 r. pracownica była zatrudniona na 1/5 etatu, a od dnia 11 kwietnia 2020 r. na 3/4 etatu. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie przysługujące po zmianie wymiaru czasu pracy, tj. za okres od dnia 11 kwietnia 2020 r. do dnia 18 kwietnia 2020 r., po uzupełnieniu do kwoty, jaką pracownik
Rozliczanie wynagrodzeń w przypadku, gdy składają się na nie różne elementy może przysporzyć niejasności. Dzieję się tak zwłaszcza wtedy, gdy rozliczanie to ma miejsce w związku z obliczaniem podstawy wymiaru zasiłku chorobowego. Co jeśli w sytuacji takiej dochodzi do zmiany etatu? PROBLEM Nasza pracownica rozwiązała umowę o pracę 28 lutego 2013 r. i przeszła na emeryturę. Od 1 marca 2013 r. została ponownie zatrudniona na 1/2 etatu. Zachorowała 19 kwietnia 2013 r. Oprócz wynagrodzenia zasadniczego ma prawo do nagrody rocznej, która jest pomniejszana za okres niezdolności do pracy. Po potrąceniu składek na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika nagroda za 2012 r. wyniosła 3451,60 zł. W jaki sposób powinniśmy ustalić podstawę wymiaru zasiłku przy zmianie wymiaru etatu tej pracownicy? RADA W podstawie wymiaru zasiłku chorobowego powinni Państwo uwzględnić wynagrodzenie przysługujące pracownicy za marzec 2013 r. (po zmianie wymiaru czasu pracy) oraz nagrodę roczną w wysokości 1/12 kwoty otrzymanej za 2012 r. w proporcji do aktualnego wymiaru czasu pracy, tj. do 1/2 etatu. Szczegóły w uzasadnieniu. Zadaj pytanie na: Forum Kadry UZASADNIENIE Ponieważ zmiana wymiaru czasu pracy Państwa pracownicy nastąpiła w miesiącu poprzedzającym powstanie niezdolności do pracy, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy, tj. płaca zasadnicza za marzec 2013 r. i odpowiednio przeliczona nagroda roczna. Roczny składnik wynagrodzenia należy przyjąć w proporcji przeliczonej do aktualnego wymiaru czasu pracy, tj. do 1/2 etatu, a następnie podzielić przez 12, czyli: (3451,60 zł x 1/2 etatu) : 12 = 1725,80 zł : 12 = 143,82 zł (wysokość nagrody rocznej, jaką należy przyjąć do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego w marcu). Składniki roczne należy uwzględnić w podstawie wymiaru zasiłków, jeśli stanowią podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe, oraz są pomniejszane za czas niezdolności do pracy. Roczny składnik wynagrodzenia należy uwzględnić w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego w wysokości 1/12 kwoty wypłaconej za rok kalendarzowy poprzedzający miesiąc, w którym pracownik stał się niezdolny do pracy. Zapraszamy na wideoszkolenie: Zmiany w zasiłkach i e-zwolnienia Jeżeli roczny składnik wynagrodzenia pracownik otrzymał za okres pracy w innym wymiarze czasu pracy niż obecnie go obowiązujący, składnik ten należy przeliczyć do aktualnego wymiaru czasu pracy. Podstawa wymiaru zasiłku a zmiana wymiaru czasu pracy Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy (art. 36 ustawy zasiłkowej). Pracownikom, którym zmieniono wymiar czasu pracy (na podstawie umowy o pracę czy innego aktu, na podstawie którego powstał stosunek pracy), podstawę wymiaru zasiłku należy obliczyć biorąc pod uwagę okres, w którym obowiązywał nowy wymiar czasu pracy (art. 40 ustawy zasiłkowej). UWAGA! Jeżeli zmiana etatu nastąpiła w miesiącu powstania niezdolności do pracy lub w okresie 12 miesięcy poprzedzających tę niezdolność, podstawę wymiaru zasiłku stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy. PRZYKŁAD Andrzej O. do 8 grudnia 2012 r. był zatrudniony na 1/4 etatu, a od 9 grudnia 2012 r. na pełny etat. 25 kwietnia 2013 r. stał się niezdolny do pracy z powodu wypadku w drodze do pracy. Podstawę wymiaru świadczenia chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie ustalone za pełne kalendarzowe miesiące ubezpieczenia po zmianie wymiaru czasu pracy, czyli od stycznia do marca 2013 r. W sytuacji gdy pracownik jest niezdolny do pracy od początku miesiąca (od pierwszego dnia) i od tego dnia nastąpiła zmiana wymiaru czasu pracy, do postawy wymiaru zasiłku należy przyjąć wynagrodzenie dla nowego wymiaru czasu pracy po uzupełnieniu, a nie z 12 miesięcy poprzedzających niezdolność do pracy (art. 37 ustawy zasiłkowej). PRZYKŁAD Marcin D. stał się niezdolny do pracy od 19 kwietnia 2013 r. Do 10 kwietnia 2013 r. był zatrudniony na 1/5 etatu, a od 11 kwietnia 2013 r. na 3/4 etatu. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie przysługujące po zmianie wymiaru czasu pracy, tj. za okres od 11 do 18 kwietnia, po uzupełnieniu do kwoty, jaką pracownik otrzymałby, gdyby pracował cały miesiąc. Polecamy również: Zasiłek chorobowy na wypowiedzeniu Jeżeli niezdolność do pracy trwa od pewnego czasu i w jej trakcie ma miejsce zmiana etatu, to taka zmiana nie ma wpływu na ustaloną podstawę wymiaru świadczenia chorobowego. PRZYKŁAD Kamil R. zatrudniony od 9 stycznia 2012 r. dostarczył zwolnienie lekarskie na okres od 15 kwietnia do 2 maja 2013 r. Do 30 kwietnia 2013 r. pracował w pełnym wymiarze czasu pracy, a od 1 maja 2013 r. na 1/2 etatu. Ustalając podstawę wymiaru świadczenia chorobowego za cały okres, należy przyjąć wynagrodzenie za okres od kwietnia 2012 r. do marca 2013 r. Przeliczenie składnika rocznego po zmianie wymiaru czasu pracy Zmiana wymiaru czasu pracy ma wpływ na uwzględnianie w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego (opiekuńczego, macierzyńskiego) składników przysługujących za okres dłuższy niż 1 miesiąc. W sytuacji gdy pracownikowi zmieniono wymiar czasu pracy w okresie roku kalendarzowego poprzedzającego powstanie niezdolności do pracy, składniki roczne należy przyjąć do podstawy w kwocie przysługującej po zmianie wymiaru czasu pracy, w proporcji odpowiadającej liczbie pełnych kalendarzowych miesięcy w tym roku po zmianie etatu. Jeżeli zmiana etatu nastąpi po zakończeniu roku poprzedzającego niezdolność do pracy, składnik roczny powinien być przyjęty w kwocie przeliczonej odpowiednio do nowego wymiaru czasu pracy. PRZYKŁAD Witold T. do 31 lipca 2012 r. był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy, a od 1 sierpnia 2012 r. na 1/2 etatu. Oprócz wynagrodzenia zasadniczego ma prawo do trzynastki. Pracownik zachorował w maju 2013 r. Przy obliczaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego należy uwzględnić wynagrodzenie po zmianie wymiaru czasu pracy, tj. od sierpnia 2012 r. do kwietnia 2013 r. Do podstawy wymiaru zasiłku należy doliczyć dodatkowe wynagrodzenie roczne w wysokości 1/12 kwoty otrzymanej za rok poprzedni, po pomnożeniu tej kwoty przez 1/2, tj. przez współczynnik równy proporcji aktualnego wymiaru czasu pracy do poprzednio obowiązującego wymiaru czasu pracy, czyli 1/2 : 1 = 1/2. Zakładając, że kwota trzynastki wynosiła 3451,60 zł tj. 4000 zł – (4000 zł x 13,71%) do podstawy wymiaru świadczenia chorobowego za miesiące od sierpnia do grudnia 2012 r. należy doliczyć 143,82 zł (3451,60 zł x 1/2 : 12). Polecamy serwis: Składniki wynagrodzenia Więcej przeliczeń jest wymaganych w sytuacji, gdy w roku poprzedzającym zachorowanie zmieniano pracownikowi kilka razy wymiar czasu pracy. PRZYKŁAD Kazimierz R. w kwietniu 2013 r. otrzymał nagrodę za 2012 r. w wysokości 1682,40 zł (pomniejszoną o składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika). Od maja do czerwca 2012 r. pracował na 1/2 etatu, od lipca do września 2012 r. na 3/4 etatu, a od października 2012 r. na 1/2 etatu. W takim wymiarze pracował również w maju 2013 r., kiedy zachorował. Aby przeliczyć nagrodę roczną do aktualnego wymiaru czasu pracy, trzeba obliczyć współczynnik zmiany etatu, tj.: = 0,89 1/2 etatu (aktualny wymiar czasu pracy) (1/2 etatu x 2 miesiące + 3/4 etatu x 3 miesiące + 1/2 etatu x 7 miesięcy) : 12 miesięcy (1,0 + 2,25 + 3,5) : 12 = 0,5 : 0,56 = 0,89 1682,40 zł (nagroda roczna) x 0,89 (współczynnik zmiany etatu) = 1497,34 zł : 12 = 124,78 zł. W podstawie wymiaru świadczenia chorobowego należy uwzględnić trzynastkę w wysokości 124,78 zł. PRZYKŁAD Mariusz F. otrzymuje stałe wynagrodzenie miesięczne i ma prawo do nagrody rocznej pomniejszanej za dni nieobecności w pracy. Pracownik kilkakrotnie zmieniał wymiar czasu pracy. Od maja do sierpnia 2012 r. pracował na 1/4 etatu, od września do marca 2013 r. na 3/4 etatu, a od 1 kwietnia 2013 r. na pełny etat. Mariusz F. zachorował w maju 2013 r. Podstawę wymiaru świadczenia chorobowego dla tego pracownika stanowi wynagrodzenie po ostatniej zmianie etatu, tj. za kwiecień 2013 r. W podstawie wymiaru zasiłku chorobowego należy również uwzględnić nagrodę roczną w wysokości 1/12 kwoty wypłaconej pracownikowi za rok ubiegły, po odpowiednim przeliczeniu do aktualnego wymiaru czasu pracy. Wysokość nagrody rocznej, którą pracownik otrzymałby z tytułu zatrudnienia na pełny etat, należy obliczyć mnożąc kwotę otrzymanej nagrody przez współczynnik zmiany etatu, tj.: Współczynnik zmiany etatu = 0,60 1 etat (aktualny wymiar czasu pracy) = 1 = 1 : 0,60 = 1,67 (1/4 etatu x 4 miesiące + 3/4 etatu x 7 miesięcy + 1 x 1 miesiąc) : 12 miesięcy (1 + 5,25 + 1) : 12 Do podstawy wymiaru świadczenia chorobowego należy doliczyć nagrodę wypłaconą pracownikowi za rok poprzedni, po jej pomnożeniu przez obliczony współczynnik zmiany etatu, tj. przez 1,67. Zakładając, że pracownik otrzymał nagrodę roczną w wysokości 4314,50 zł, tj. 5000 zł – (5000 zł x 13,71%), kwotę tę należy pomnożyć przez 1,67 i podzielić przez 12 miesięcy, czyli (4314,50 zł x 1,67) : 12 = 600,43 zł. Kwotę nagrody rocznej, czyli 600,43 zł należy doliczyć do podstawy wymiaru świadczenia chorobowego z kwietnia 2013 r. Zobacz serwis: Rozliczanie wynagrodzeń Podstawa prawna: art. 36–47 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa – z 2010 r. Nr 77, poz. 512; ost. zm. z 2012 r., poz. 622
Jak już było wspomniane wcześniej, odprawę emerytalną dostanie każdy pracownik zatrudniony na umowę o pracę, który nabył prawo do emerytury. Ważne, żebyś wiedział również, że odprawa emerytalna przysługuje Ci bez względu na rodzaj umowy (na czas określony/nieokreślony) oraz rodzaj etatu (praca na pół etatu, cały itd.).
Są przynajmniej 4 sytuacje, gdy mimo stałej stawki miesięcznej przysługującej pracownikowi, sprawa się komplikuje. Są to zmiana wymiaru etatu i wysokości pensji w trakcie miesiąca, podwyżka wynagrodzenia w trakcie miesiąca, w którym pracownik chorował, choroba przypadająca na wszystkie dni robocze w miesiącu, pierwszy, niepełny miesiąc wymiaru etatu i wysokości pensji w trakcie miesiąca Zmiana wymiaru czasu pracy w trakcie miesiąca połączona ze zmianą wysokości angażu wymusza odrębnego ustalenia kwoty pensji należnej przed modyfikacją i po niej. Gdy pracownik jest opłacany stałą stawką miesięczną, skalkulowanie wynagrodzenia na poprzednich i nowych warunkach zatrudnienia powinno wyglądać następująco: Krok 1. Pensję przysługującą pracownikowi przed zmianami dzielimy przez liczbę godzin, które przypadały do przepracowania przez cały miesiąc w „starym” wymiarze etatu; Krok 2. Otrzymaną stawkę godzinową mnożymy przez liczbę godzin faktycznej pracy przy etacie i pensji sprzed zmiany; Krok 3. Pensję należną pracownikowi po zmianie dzielimy przez liczbę godzin przypadających do przepracowania przez cały miesiąc w „nowym” wymiarze; Krok 4. Wyliczoną stawkę godzinową mnożymy przez liczbę godzin faktycznej pracy w nowym wymiarze etatu; Krok 5. Sumujemy kwoty obliczone za pracę przed i po zmianie warunków zatrudnienia. Przykład Pracownik zatrudniony w podstawowym systemie czasu pracy, od 12 marca 2016 r. pracuje na 3/4 etatu (wcześniej zatrudniony był na pełny etat). Ze zmianą wymiaru etatu nastąpiła zmiana dobowej normy czasu pracy z 8 godzin na 6. Jego pensja po zmianie wymiaru czasu pracy wynosi zł brutto miesięcznie (wcześniej za miesiąc pracy otrzymywał on wynagrodzenie w kwocie zł brutto). W opisanych okolicznościach należy dokonać poniższych przeliczeń: 1) wynagrodzenie za okres od 1 do 11 marca: zł : 176 godz. nominalnie do przepracowania dla pracowników pełnoetatowych w marcu = 21,59 zł; 21,59 zł × 56 godz. faktycznej pracy w okresie 1–11 marca = zł; 2) wynagrodzenie za okres od 12 do 31 marca: zł : 132 godz. nominalnie do przepracowania dla pracowników zatrudnionych na 3/4 etatu w marcu = 25,76 zł; 25,76 zł × 90 godz. faktycznej pracy w okresie 12–31 marca = zł; 3) łączne wynagrodzenie należna za marzec 2016 roku: zł + zł = zł. Podwyżka wynagrodzenia w trakcie miesiąca, w którym pracownik chorował W praktyce zdarzają się przypadki, w których w miesiącu zmiany wysokości płacy pracownik choruje, co komplikuje proces wyliczeń prawidłowej kwoty należnej pensji. We wspomnianej sytuacji niezbędne jest ustalenie w pierwszej kolejności pensji za okres przed i po podwyżce, w sposób przedstawiony w przykładzie powyżej. W dalszym etapie w analizowanych okolicznościach konieczne jest pomniejszenie pensji z tytułu niedyspozycji zdrowotnej pracownika. Tu musimy postępować zgodnie z § 11 rozporządzenia w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy. W myśl przywołanego przepisu jeżeli wynagrodzenie ustalone jest w stałej miesięcznej kwocie, to w razie choroby podwładnego, pensję za przepracowaną część miesiąca, w którym wystąpiła niezdolność do pracy, wylicza się poprzez: podzielenie miesięcznej stawki wynagrodzenia przez 30 (bez względu na to, ile dni ma dany miesiąc kalendarzowy), pomnożenie otrzymanej kwoty przez liczbę dni nieobecności pracownika spowodowanej przebywaniem na zwolnieniu lekarskim, odjęcie wyliczonego iloczynu od wynagrodzenia należnego w stałej miesięcznej stawce. Jeśli choroba obejmowała zarówno czas przed jak i po zmianie wysokości pensji, kwotę jej pomniejszenia ustala się przez podzielenie odpowiednio „starej” i „nowej” stawki wynagrodzenia przez 30 i pomnożenie ich przez liczbę dni absencji chorobowej przypadającej odpowiednio na czas obowiązywania warunków zatrudnienia przed i po modyfikacji. Przykład Pracownikowi wykonującemu swe obowiązki służbowe na cały etat w podstawowym systemie czasu pracy, od 14 marca 2016 r. podwyższono miesięczne wynagrodzenie zasadnicze. Po zmianie jego stała płaca wynosi zł brutto (wcześniej za miesiąc pracy przysługiwała mu kwota zł brutto). W okresie od 8 do 16 marca przebywał on na zwolnieniu lekarskim. Uwzględniając ten fakt, obliczenie wynagrodzenia należnego za czas pracy w marcu 2016 roku wyglądać powinno następująco: 1. Wynagrodzenie za okres od 1 do 13 marca: zł : 176 godz. nominalnie do przepracowania w marcu przy pełnym etacie = 21,02 zł, 21,02 zł × 72 godz. do przepracowania w okresie od 1 do 13 marca (8 godz. × 9 dni) = zł; 2. Wynagrodzenie za okres od 14 do 31 marca: zł : 176 godz. = 22,73 zł, 22,73 zł × 104 godz. do przepracowania w okresie od 14 do 31 marca (8 godz. × 13 dni) = 2363,92 zł; 3. Kwota pomniejszenia wynagrodzenia za chorobę: zł (stara stawka pensji przypadająca na czas choroby w okresie: 8–13 marca) : 30 = 123,33 zł × 6 dni choroby = 739,98 zł; zł (stara stawka pensji przypadająca na czas choroby w okresie: 14–16 marca) : 30 = 133,33 zł × 3 dni choroby = 399,99 zł; 739,98 zł + 399,99 zł = zł, 4. Łączne wynagrodzenie za pracę w marcu: zł + zł – zł = zł. Choroba przypadająca na wszystkie dni robocze w miesiącu W razie niedyspozycji zdrowotnej pracownika trwającej przez część miesiąca, za którą ma on prawo do świadczenia chorobowego, pensję za pracę określoną w stałej miesięcznej wysokości, obliczamy, jak to już wcześniej wspomniano, według zasad przewidzianych w § 11 rozporządzenia o wynagrodzeniu. W kontekście tej regulacji pojawia się niekiedy wątpliwość, czy zawarty w niej schemat wyliczeń należy stosować, gdy pracownik choruje wyłącznie we wszystkie dni robocze miesiąca (z pominięciem dni wolnych), przez co nie świadczy pracy ani przez jeden dzień. Literalne brzmienie rzeczonego przepisu wskazuje, iż dotyczy on sytuacji, gdy pracownik przepracował część miesiąca z powodu nieobecności w pracy spowodowanej zwolnieniem lekarskim. Użyto w nim wszakże zwrotu: „za przepracowana część miesiąca”. Nie należy więc kierować się jego postanowieniami w przypadkach, gdy pracownik nie pracował w danym miesiącu ani jednego dnia albowiem był nieobecny w pracy ze względu na chorobę, która objęła wszystkie jego rozkładowe dni pracy. Trzeba w tym miejscu podkreślić, iż na podstawie art. 80 Kodeksu pracy wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną, a za czas jej niewykonywania pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią. A zatem, co do zasady, pracownik który nie świadczy pracy nie nabywa prawa do wynagrodzenia. Dlatego, jeśli w danym miesiącu podwładny nie wypracował ani minuty z uwagi na niedyspozycję zdrowotną, nie należy mu się wynagrodzenie za pracę (chyba że przepisy wewnątrzzakładowe przewidują w takich okolicznościach prawo do wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy). Pierwszy, niepełny miesiąc zatrudnienia Pracodawcy nierzadko przyjmują do pracy pracowników w trakcie trwania miesiąca. Stają wtedy przed dylematem, jak prawidłowo wyliczyć podwładnemu pensję określoną w umowie o pracę w stałej miesięcznej kwocie. W rozstrzygnięciu tego dylematu z pomocą przychodzi § 12 rozporządzenia o wynagrodzeniu, w którym mowa o kalkulowaniu pensji ustalonej w stałej stawce przysługującej za przepracowaną część miesiąca, gdy pracownik w tym miesiącu był nieobecny w pracy z innych przyczyn niż niezdolność do pracy spowodowana chorobą, i za czas tej nieobecności nie zachowuje prawa do zapłaty. Stałą pensję pracownika zatrudnionego w trakcie miesiąca liczymy w takim przypadku następująco: Krok 1. Miesięczną stawkę płacy dzielimy przez liczbę godzin przypadających do przepracowania w danym miesiącu (jak czytamy w stanowisku Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej z 24 października 2014 sprawie dzielnika do obliczania stawki godzinowej wynagrodzenia przy innej niż normatywna liczbie godzin rozkładowych: „sformułowania „liczba godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu” użyte w § 4 rozporządzenia oraz „liczba godzin przypadających do przepracowania w danym miesiącu” użyte w § 12 rozporządzenia oznaczają liczbę godzin, do przepracowania których pracownik jest zobowiązany zgodnie z wymiarem czasu pracy w tym miesiącu (a nie liczbę godzin do przepracowania w tym miesiącu zgodnie z rozkładem czasu pracy konkretnego pracownika). Oznacza to, że niezależnie od faktycznej długości okresu rozliczeniowego, w celu wyliczenia dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych oraz wynagrodzenia za część miesiąca „liczbę godzin przypadających do przepracowania w danym miesiącu”. Krok 2. Otrzymany w ww. sposób wynik mnożymy przez liczbę godzin nieobecności pracownika w pracy z powodu rozpoczęcia zatrudnienia w trakcie miesiąca (chodzi tu o liczbę roboczych godzin przypadających od pierwszego dnia kalendarzowego miesiąca do dnia poprzedzającego dzień przyjęcia pracownika do pracy). Krok 3. Obliczoną kwotę odejmujemy od stałego wynagrodzenia przysługującego za cały miesiąc. Przykład Od 7 marca 2016 r. spółka z zatrudniła nowego pracownika na cały etat w podstawowym systemie czasu pracy (praca od poniedziałku do piątku). W zawartej z nim umowie o pracę zapisano stałe miesięczne wynagrodzenie w kwocie zł brutto. Wyliczenie jego pensji marcowej powinno wyglądać następująco: zł : 176 godz. do przepracowania nominalnie w marcu 2016 roku = 28,41 zł, 28,41 zł × 32 roboczogodziny z okresu od 1 do 6 marca = 909,12 zł, zł – 909,12 zł = zł. Dodajmy, że w sytuacji, gdy mimo podjęcia zatrudnienia w trakcie miesiąca, pracownik przepracuje pełny wymiar czasu pracy w danym miesiącu, nie ma podstaw do pomniejszania płacy określonej w stałej miesięcznej wysokości. Podstawa prawna: art. 80 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: z 2014 r. poz. 1502 ze zm.), § 11–12 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy ( nr 62, poz. 289 ze zm.).Podstawa zasiłku chorobowego a zmiana etatu – przykłady. Poniżej podstawowe przykłady tego, jak zmiana etatu wpływa na podstawę zasiłku chorobowego. Jednak mamy też dla Ciebie bardziej skomplikowane przypadki. Informacje o nich znajdziesz na końcu artykułu. Przykład 1. Pracownik zachorował 18 grudnia 2020 r.
3 marca nastąpiła zmiana etatu z 1/2 na cały, a od 7 marca pracownik poszedł na pięciodniowe zwolnienie chorobowe. Jaką przyjąć podstawę do wynagrodzenia chorobowego? – pyta czytelniczka. Jako podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego należnego za marzec trzeba tu przyjąć wynagrodzenie obliczone dla nowego wymiaru czasu pracy, tzn. takie, jakie pracownik by osiągnął, gdyby pracował cały miesiąc, oczywiście po odliczeniu części 13,71 proc. stanowiącej składki społeczne pokrywane przez ubezpieczonego. Nie zawsze z 12 miesięcy Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego oraz zasiłków z ubezpieczenia społecznego (dalej podstawa wymiaru) stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jednak w razie modyfikacji umowy o pracę lub innego aktu nawiązującego stosunek pracy, polegającej na zmianie wymiaru czasu pracy (zarówno obniżenie jak i podwyższenie), podstawą tą jest przeciętne miesięczne wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru etatu, jeśli ta zmiana nastąpiła w miesiącu, w którym powstała niezdolność do pracy albo w tych 12 miesiącach poprzedzających. Tak stanowi art. 40 ustawy z 25 czerwca 1991 o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2010 r. nr 77, poz. 512 ze zm., dalej ustawa zasiłkowa). Przeliczenie podstawy wymiaru według zmienionego wymiaru czasu pracy stosujemy nawet wówczas, gdy między okresami pobierania świadczeń – tego samego lub innego rodzaju – nie było przerwy lub była ona krótsza niż trzy miesiące. Generalnie, jeśli tak jest, podstawy wymiaru zasiłków się nie ustala na nowo, ale zmiana wymiaru czasu jest tu wyjątkiem od zasady zawartej w art. 43 ustawy zasiłkowej. W jednej sytuacji podstawy wymiaru nie przeliczamy, mimo zmiany wymiaru czasu pracy. Mianowicie wtedy, gdy zaświadczenie lekarskie pracownika obejmuje okres przed tą zmianą i po zmianie etatu. Innymi słowy zmiana etatu następuje już po miesiącu, w którym rozpoczęła się choroba. Za cały okres choroby pracownikowi przysługuje wówczas zasiłek, którego podstawę wymiaru stanowi średnie wynagrodzenie za okres przed zmianą wymiaru czasu pracy. Kiedy przeliczyć Kiedy podstawa wymiaru wymaga przeliczenia z powodu zmiany wymiaru czasu pracy? W dwóch sytuacjach. Autopromocja Specjalna oferta letnia Pełen dostęp do treści "Rzeczpospolitej" za 5,90 zł/miesiąc KUP TERAZ przypadek 1. Jeżeli redukcja/podwyższenie etatu zostało wprowadzone w ciągu miesiąca, a niezdolność do pracy powstała w miesiącu następnym, wówczas podstawę wymiaru stanowi wynagrodzenie pracownika za miesiąc, w którym niezdolność do pracy się zaczęła, czyli za pełny kalendarzowy miesiąc zatrudnienia, następujący po zmianie etatu, po odpowiednim uzupełnieniu. przypadek 2. Gdy zmiana etatu i choroba wystąpiły w jednym miesiącu, wtedy podstawę wymiaru stanowi wynagrodzenie, które ubezpieczony osiągnąłby, gdyby pracował pełny miesiąc kalendarzowy. Drugi przypadek odpowiada sytuacji, o którą pyta czytelnik. Zmiana etatu u pracownika miała bowiem miejsce w marcu i po dacie zmiany warunków pracy pracownik zachorował. Na dwa sposoby Nie wiemy tylko, jakie wynagrodzenie pracownik uzyskuje: stałe miesięczne czy zmienne. Od tego zależy sposób ustalenia i uzupełnienia wynagrodzenia. Przy wynagrodzeniu stałym składniki miesięczne obowiązujące w wysokości po przejściu na cały etat stanowią podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego. Przykładowo, jeśli w ślad za zwiększeniem wymiaru czasu pracy poszła podwyżka wynagrodzenia z 1200 zł do 2000 zł, to podstawą wymiaru będzie nowa kwota 2000 zł, po odjęciu 13,71 proc. wynagrodzenia. Przy wynagrodzeniu miesięcznym zmiennym zapominamy o wynagrodzeniu sprzed zmiany etatu, ustalając podstawę wynagrodzenia chorobowego. Nasz pracownik zachorował 7 marca, a od 3 marca pracuje w pełnym wymiarze godzin. W nowym wymiarze czasu pracy pracownik przepracuje 21 dni, za które uzyska wynagrodzenie, załóżmy 1655,30 zł, już po pomniejszeniu o składki na ubezpieczenia społeczne. W marcu obowiązują 23 dni robocze (przy rozkładzie czasu pracy od poniedziałku do piątku po osiem godzin, z wolną sobotą). Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego stanowi uzupełnione wynagrodzenie za marzec w wysokości 1812,95 zł ([1655,30 zł : 21 dni przepracowanych] x 23 dni robocze). Czytaj więcej w serwisie o: Zasiłek i wynagrodzenie chorobowe pracownika Czas pracy » Systemy czasu pracy W takim przypadku współczynnik urlopowy zostaje obniżony proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy – zobacz na przykładach, jak to wygląda: ekwiwalent za urlop pół etatu – 20,83 x ½ = 10,41; ekwiwalent za urlop ¼ etatu – 20,83 x ¼ = 5,20; ekwiwalent za urlop ¾ etatu – 20,83 x ¾ = 15,62; ekwiwalent za urlop ⅓ etatu – 20,83 x 15 stycznia 2022 roku mój pracownik otrzymał aneks ze zmianą wymiaru czasu pracy z połowy etatu na pełny. 24 stycznia 2022 roku pracownik dostarczył mi zwolnienie lekarskie. Jak kształtuje się podstawa wynagrodzenia chorobowego po zmianie etatu?Roman, ToruńPodstawa wynagrodzenia chorobowego oraz zasiłku chorobowego z ubezpieczenia społecznego to przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jednakże od tej zasady istnieje kilka ustalić podstawę wynagrodzenia chorobowego?Jak już wspomniano wyżej, podstawą wymiaru świadczeń chorobowych jest przeciętne miesięczne wynagrodzenie za okres 12 miesięcy poprzedzających miesiąc choroby pracownika. Od tej kwoty konieczne jest odjęcie składek społecznych pobieranych z pensji przez ubezpieczonego w wysokości 13,71% (emerytalne 9,76%, rentowe 1,5%, chorobowe 2,45%). Osoby zatrudnione w danej firmie krócej niż rok również mogą otrzymać wynagrodzenie chorobowe czy zasiłek. Wtedy do wyliczenia podstawy przyjmuje się przychód osiągnięty za pełne miesiące kalendarzowe poprzedzające miesiąc wystąpienia niezdolności do pracy. Co ważne, jeśli pracę rozpoczęto w trakcie miesiąca, wówczas miesiąc ten się pomija. Przykład Robert jest zatrudniony u danego pracodawcy od 7 marca 2021 roku. Otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 4000 zł oraz od czerwca dodatek za dyżur w wysokości 500 zł. Od 7 do 19 stycznia 2022 roku przebywał na zwolnieniu lekarskim. Jak zostanie ustalone wynagrodzenie chorobowe?Do ustalenia podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego przyjąć należy miesiące od kwietnia do maja według stawki 4000 zł (marzec pomijamy, gdyż pracę rozpoczęto w trakcie tego miesiąca), a także od czerwca do grudnia według stawki 4500 zł × 2 miesiące + 4500,00 zł × 7 miesięcy = 39 500,00 zł39 500,00 zł / 9 miesięcy = 4388,89 zł4388,89 zł − (13,71% × 4388,89) = 3787,17 złWynagrodzenie chorobowe za 13 dni zwolnienia lekarskiego obliczamy następująco:3787,17 zł / 30 dni × 80% = 101,00 zł101,00 zł × 13 dni = 1313,00 Robert otrzyma wynagrodzenie chorobowe za styczeń w wysokości 1313 ważne, za pełny miesiąc kalendarzowy uważa się miesiąc, w którym:nie wystąpiły nieobecności lub wystąpiły takie nieobecności, które są traktowane na równi z dniami pracy, czyli: inne niż urlopy wypoczynkowe, okolicznościowe, nieobecność usprawiedliwiona płatna, dni wolne na poszukiwanie pracy czy dni wolne przysługujące z tytułu opieki nad dzieckiem (art. 188 Kodeksu pracy);wystąpiły nieobecności inne niż wyżej wymienione, ale pracownik przepracował więcej niż połowę czasu pracy, jaki miał do przepracowania w danym okresie sytuacji gdy pracownik przepracuje mniej niż połowę miesiąca z innego powodu niż podane powyżej, wówczas miesiąc ten powinien zostać wyłączony z wyliczeń. Natomiast jeśli dana osoba będzie świadczyła pracę przez co najmniej połowę miesiąca, wtedy wynagrodzenie przyjmowane do ustalenia podstawy chorobowego podlega wyrównaniu do takiej wysokości, jaką pracownik otrzymałby, pracując przez cały miesiąc. Istnieje jeden wyjątek od tej reguły – jeśli nieprzepracowanie pełnego miesiąca było spowodowane nieobecnością nieusprawidliwioną, to do wyliczenia przyjmuje się przychód faktycznie osiągnięty (nie stosuje się wyrównania).Przykład lutym 2022 roku pani Adela otrzymała zwolnienie na 19 dni oraz kontynuowała je w marcu przez 13 dni. Ponownie zachorowała we wrześniu 2022 roku Do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego nie zostanie przyjęty luty z powodu przepracowania mniej niż 50% czasu pracy, a wynagrodzenie za marzec zostanie uwzględnione w wyliczeniach w wysokości takiej, jaką pracownik osiągnąłby w przypadku przepracowania całego tu również wspomnieć o jeszcze jednej zasadzie. Jeżeli pomiędzy kolejnymi nieobecnościami, za które przysługuje wynagrodzenie chorobowe lub zasiłek, nie wystąpiła co najmniej jednomiesięczna przerwa, podstawy wymiaru świadczenia nie ustala się na nowo – przyjmuje się wysokość taką, jaką obliczono przy poprzedniej nieobecności. Co istotne, chodzi tu o trzy pełne miesiące Zofia od 5 do 20 grudnia 2021 roku sprawowała opiekę nad chorym synem (otrzymała zasiłek opiekuńczy). 24 stycznia 2022 roku rozchorowała się i otrzymała zwolnienie lekarskie do końca miesiąca. Podstawa nie została ustalona na nowo, a przyjęta była z poprzedniej nieobecności zasiłkowej, bowiem przepracowaniu niepełnego miesiąca pracownica ponownie otrzymała L4. Podstawa była taka sama jak przy sprawowaniu opieki w grudniu 2021 roku. Podstawa wynagrodzenia chorobowego po zmianie etatuW razie zmiany wymiaru czasu pracy należy kierować się innymi zasadami. Wtedy bowiem nie znajduje zastosowania metoda ustalania przeciętnego wynagrodzenia z miesięcy poprzedzających miesiąc choroby. Podstawa wynagrodzenia chorobowego po zmianie etatu zawsze ustalana jest na nowo, tj. według nowej stawki Przemysław pracuje na ½ etatu w zakładzie mechanicznym. W związku z dużym popytem na usługi tej firmy pracodawca 1 kwietnia wręczył mu aneks, w którym zaproponował pełny wymiar czasu pracy, co wiązało się również z podwyżką wynagrodzenia do 5000 zł. W maju pracownik zachorował. Podstawa wynagrodzenia chorobowego po zmianie etatu to 5000 zł – 13,71% = 4314,50 ma tu znaczenia, czy zwiększono wymiar czasu pracy, czy też go obniżono. Istotny jest sam fakt zmiany wysokości pensji pracownikaSama podwyżka lub obniżenie wynagrodzenia nie mają wpływu na ustalanie podstawy wymiaru świadczeń chorobowych. Wtedy wyliczenia dokonuje się na zasadach ogólnych. Wyłącznie w przypadku, gdyby ze zmianą wysokości pensji szła zmiana wymiaru czasu pracy, stosuje się zasady opisane w poprzednim to, że w razie choroby pracownika w miesiącu otrzymania podwyżki podstawa wynagrodzenia chorobowego czy zasiłku nie będzie wyższa. Przy zmianie wynagrodzenia w trakcie miesiąca w podstawie należy uwzględnić pensję, jaką zatrudniony otrzymał za ten Zbigniew podpisał umowę na okres próbny od 2 maja do 31 lipca 2022 roku za wynagrodzeniem 3500 zł. Od 1 sierpnia pracownik otrzymał podwyżkę i od tej pory jego pensja wynosiła 4000 zł. Od 11 do 28 sierpnia pan Zbigniew przebywał w szpitalu. Przy wyliczaniu podstawy należy ująć czerwiec i lipiec. Przeciętne wynagrodzenie z dwóch miesięcy wynosi 3500 zł. Po pomniejszeniu go o 13,71% składek społecznych otrzymamy podstawę w wysokości 3020,15 wynagrodzenia chorobowego po zmianie etatu – podsumowanieObliczenie wymiaru świadczeń chorobowych nie jest prostym zadaniem – należy tu mieć na uwadze wiele zmiennych czynników. Warto jednak pamiętać, że podstawa wynagrodzenia chorobowegopo zmianie etatu zawsze będzie ustalana na nowo według nowej stawki wynagrodzenia.Przykład 3. Pan Adam ma dwie umowy o pracę. Pracuje w dwóch firmach produkcyjnych na część etatu. W maju zaplanował wykorzystać tydzień urlopu wypoczynkowego u jednego z pracodawców. Jednak w tym samym okresie nie korzystał z urlopu w drugiej firmie, a w związku z większą dyspozycyjnością mógł skorzystać z pracy w nadgodzinach.W 2022 roku kwota minimalnego wynagrodzenia wynosi 3 010 zł brutto, na jego podstawie ustalona jest również najniższa wysokość świadczeń chorobowych. Jakie podstawy naliczania zasiłku zastosować, gdy pracownik choruje na przełomie roku? Czy świadczenia z tytułu choroby i macierzyństwa zostaną wtedy zwiększone? O tym wymiaru zasiłku chorobowegoMiesięczną wysokość świadczeń chorobowych oblicza się jako odpowiedni procent podstawy wymiaru zasiłku. Podstawa zasiłku to przeciętne miesięczne wynagrodzenie pracownika, które było wypłacane przez 12 miesięcy kalendarzowych, poprzedzających powstanie niezdolności. Jeżeli pracownik nie przepracował 12 miesięcy, wówczas przyjmuje się pełne miesiące faktycznego ustalić podstawę wymiaru zasiłku należy przyjąć przychód, który stanowi podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe lub wypadkowe, po potrąceniu przez pracodawcę składek na ubezpieczenie społeczne stanowiących koszt pracownika (13,17%).W przypadku, gdy pracownik nie przepracował jednego pełnego miesiąca kalendarzowego, do ustalenia wymiaru stawki przyjmuje się zgodnie z art. 37 ustawy o świadczeniach pieniężnych ubezpieczenia społecznego w razie choroby i 37 ust. 2 ustawy o świadczeniach pieniężnych ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa:W przypadku, o którym mowa w ust. 1, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi:1) wynagrodzenie miesięczne określone w umowie o pracę lub w innym akcie, na podstawie którego powstał stosunek pracy, jeżeli wynagrodzenie przysługuje w stałej miesięcznej wysokości;2) wynagrodzenie miesięczne obliczone przez podzielenie wynagrodzenia osiągniętego za przepracowane dni robocze przez liczbę dni przepracowanych i pomnożenie przez liczbę dni, które ubezpieczony będący pracownikiem był obowiązany przepracować w tym miesiącu, jeżeli przepracował choćby 1 dzień;3) kwota zmiennych składników wynagrodzenia w przeciętnej miesięcznej wysokości, wypłacona za miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, pracownikom zatrudnionym na takim samym lub podobnym stanowisku pracy u pracodawcy, u którego przysługuje zasiłek chorobowy, jeżeli ubezpieczony będący pracownikiem nie osiągnął żadnego w określonych przypadkach podstawa wymiaru świadczenia chorobowego nie ulegnie zmianie, mówi o tym art. 43 wspomnianej wymiaru zasiłku nie ustala się na nowo, jeżeli między okresami pobierania zasiłków zarówno tego samego rodzaju, jak i innego rodzaju nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe. Wysokość świadczeń chorobowychPracownikowi przysługuje różna wysokość świadczenia w zależności od rodzaju zasiłku o jaki się stara. Wśród świadczeń za okres niezdolności do pracy oraz macierzyństwa wyróżnia się:za wynagrodzenie chorobowe: co najmniej 80% lub 100% podstawy wymiaru zasiłku,zasiłek chorobowy: 80% lub 100% podstawy wymiaru zasiłku,świadczenie rehabilitacyjne: 90 i 75 lub 100% podstawy wymiaru zasiłku,zasiłek macierzyński: 100% i 60% lub 80% podstawy wymiaru zasiłku,zasiłek opiekuńczy: 80% podstawy wymiaru to ZUS jest płatnikiem zasiłków, wówczas tylko przez 33 dni (lub 14 dni w przypadku pracowników powyżej 50. roku życia) to pracodawca wypłaca wynagrodzenie chorobowe. Wtedy wypłatą zasiłków zajmuje się wyłącznie świadczeń chorobowych a płaca minimalnaPodstawa wymiaru zasiłku dla pracownika powinna zostać obliczona na bazie przeciętnego wynagrodzenia z 12 miesięcy poprzedzających miesiąc choroby, jednakże dla celów obliczenia świadczenia chorobowego ustawodawca przewidział pewne minimum. Podstawa wymiaru zasiłku nie może być niższa od kwoty wynagrodzenia minimalnego pracowników, po pomniejszeniu o kwotę odpowiadającą 13,71%.W 2022 roku minimalne wynagrodzenie będzie wynosić 3010 zł. Wzrost wynagrodzenia przełoży się na podwyżkę gwarantowanej podstawy wymiaru świadczeń chorobowych. Pracownik zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy ma zapewnione 2597,33 zł [3010 zł - (3010 zł × 13,71%)].W przypadku pracowników, którzy osiągają minimalne wynagrodzenie i są zatrudnieni w niepełnym wymiarze czasu pracy, najniższa wysokość świadczeń chorobowych stanowi wynik proporcjonalnie wyliczonej płacy minimalnej pomniejszonej o 13,71%.Przykład Janina dorabia do emerytury i jest zatrudniona na 1/4 etatu. Z tego tytułu w 2022 roku otrzyma pensję minimalną proporcjonalną do wymiaru czasu pracy, tj. 752,50 zł brutto (3010 zł x 1/4 etatu). Jeśli w ciągu roku dostanie zwolnienie lekarskie, to wysokość świadczeń chorobowych będzie ustalona od podstawy: 752,50 zł - (752,50 x13,71%) = 649,33 zł Choroba pracownika na przełomie roku kalendarzowego a wysokość świadczeń chorobowychJeżeli pracownik jest niezdolny do pracy na przełomie roku kalendarzowego, płatnik świadczenia powinien sprawdzić, czy nie należy podnieść faktycznej podstawy wymiaru świadczenia do nowej kwoty będzie wynosiła podstawa wymiaru zasiłku chorobowego w przypadku choroby pracownika od grudnia 2021 do stycznia 2022 roku, zatrudnionego w oparciu o umowę o pracę i otrzymującego z jej tytułu wynagrodzenie równe minimalnemu wynagrodzeniu?Za grudzień 2021 roku pracownik otrzyma podstawę wymiaru zasiłku chorobowego liczonego od podstawy 2800 zł - (2800 zł x 13,71%), czyli 2416,12 zł, natomiast w styczniu 2022 roku podstawa wymiaru zasiłku chorobowego będzie liczona od kwoty 3010 zł - (3010 zł x 13,71%) czyli 2597,33 wynagrodzenia chorobowego lub zasiłku w styczniu 2022 r., związanego z przebywaniem na zwolnieniu lekarskim w grudniu 2021 r., nie powoduje podwyższenia podstawy wymiaru tego świadczenia do kwoty najniższej obowiązującej w 2022 roku, dlatego też będzie liczona od podstawy stawki minimalnego wynagrodzenia w 2021 roku, czyli od 2800 zł minimalna i najniższa podstawa świadczeń wyliczana w systemie służy do rozliczania pracowników i ułatwia obliczanie wysokości świadczeń chorobowych zatrudnionym osobom. Pracownikowi, który będzie miał dodaną umowę z wynagrodzeniem określonym jako minimalne zgodnie ze schematem KADRY » UMOWY » DODAJ UMOWĘ » UMOWA O PRACĘ » PODSTAWOWE INFORMACJE,podczas dodawania nieobecności uzupełniona zostanie automatycznie minimalna wysokość świadczeń takiemu rozwiązaniu wynagrodzenie lub zasiłek za czas choroby zostanie poprawnie wyliczone. 3LuNt.